Bloggfærslur mánaðarins, febrúar 2012

pælingar í gangi

Jæja nú er hann Jón Davíð alveg að verða 4 vikna.

Búið að vera svoldið magavesen á honum greyjinu, og svoldið grátið.

 Hann er farinn að vilja drekka á 2 tíma fresti á daginn og 3 tíma fresti á nóttunum, en fyrst var hann að drekka á 3-4 tíma fresti á daginn og svaf í alveg 2 sinnum 5 tíma á nóttunum. 

Nú erum við búin að skipta um mjólk og æluvesenið hætti, en þá kom bara kúkavesen í staðinn :/ fengum sorbitol og erum að komast á réttan kjöl með það vesen, hann ropar vel og allt þannig, en enþá grætur greyið, nú er ég að hugsa hvort það geti verið að hann sé bara svona þurr í munninum. Hann er að drekka töluvert meira en þessi "normal" skammtur segir og ég er að hugsa hvort hann vilji drekka með svona stuttu millibili af því að hann sé bara þyrstur, ætla allavega að prufa næstu daga ef hann fer að gráta þegar hann er nýbúinn að drekka að gefa honum bara smá vatnssopa :D

En það gengur annars bara vel þrátt fyrir smá þreytu á heimilinu hehe :D


Nóg að gera á stóru heimili

Jæja nú er Jón Davíð orðinn 2 vikna gamall, búið að vera nóg að gera seinustu daga.

Þau Dagný Birta og Jón Davíð fengu bæði hor í nefið á föstudaginn, svo varð Jón Davíð orðinn frekar pirraður eftir miðnætti og ákvað ég að mæla hann um 1 leytið og var hann þá kominn með 38 stiga hita, ég hélt bara áfram að reyna róa hann og hann svona dormaði smá en var alltaf að kvarta í mömmunni sinni samt. Svo ákvað ég nú að fara googla hita í börnum og sá af googlinu að það er bara ekkert eðlilegt að svona lítil börn fái hita. Mældi hann aftur og enþá var hitinn 38, hringdi þá upp á barnaspítala og þær vildu fá hann í skoðun. Vakti svo kallinn og Rut kom til að vera með hin börnin 3.

Vorum komin upp á spítala um hálf 4 þar sem frábært fólk tók á móti okkur og skoðaði litla alveg fram og til baka en við vorum komin heim svo aftur um 7 um morguninn. Ekkert fannst að honum sem betur fer en áttum við að koma aftur ef hitinn væri 38 eða meira þegar hann væri búinn að sofa svoldið.

Fórum svo aftur þarna uppeftir seinnipartinn þar sem hann var enþá með hita en allt leit vel út og læknirinn sagði að hann væri örugglega bara með kvef.

En Jæja svo komum við heim eftir kvöldmat og fengum ekki 1 barn heim hehe Birgitta vildi vera hjá ömmu sinni og afa og Jónas og Dagný Birta sem voru hjá mömmu vildu gista þar. Jón Davíð svaf vel þessa nóttina og ekki veitti af þar sem við hjónakornin fórum ekki á fætur fyrr en langt komið í hádegi :D

Hann Jón Davíð var sem betur fer orðinn hitalaus þarna. 

Nema hvað að hann byrjar að æla, ældi pelanum sínum í kaffinu, kvöldmatnum og öllu sem hann fékk að drekka þar til 5 um nóttina. Þá var hann ss nánast ekkert búinn að drekka síðan í hádeginu. Hann náði að drekka þennan 1 pela klukkan 5, ældi svo pelanum sem ég gaf honum klukkan 8 :S

Og ég er ekkert að tala um smá ælu sem kemur upp með ropi, ég er að tala um að hann spúir ælu og það fer yfir öll fötin og taubleyjurnar bara rennandi blautar og læti.

Síðan klukkan 11 í morgun höfum við bara verið að gefa honum 1-2 únsur á 2 tíma fresti og hann nær að halda því niðri, ég prófaði 1 skiptið í dag að gefa honum 3 (hann ætti að drekka 4 ) en það kom beint upp úr honum.

Þessi litli strákur virðist aldeilis ætla að láta hafa fyrir sér en við vonum bara að þetta fari nú að hætta hjá honum greyinu.

 


5 daga skoðun og fyrsta viðtal við lýtalækninn

Á föstudaginn fórum við með Jón Davíð í 5 daga skoðun, hann kom bara mjög vel út úr henni, bara búinn að missa 125 gr svo hann nærist greinilega vel Smile

Á laugardaginn byrjaði hann að æla svoldið og ældi frekar mikið á sunnudeginum líka. 

Í gær fórum við svo í fyrsta viðtal hjá lýtalækninum Gunnari Auðólfs. Fengum ekkert of góðar fréttir Pouty

Hann Jón Davíð er með dulið alskarð.

Hann er ss með skarð í vör, tanngarði, og mjúka og harða gómnum. Það er himna af slímhúð í gómnum sem felur skarðið, en til að lýta á björtu hliðarnar er það líka þessi himna sem hjálpar honum að drekka vel. 

Fyrsta aðgerð er plönuð í byrjun maí, þegar hann er rúmlega 3 mánaða. Þá verður gert við vörina, seinna verður svo gert við góminn, fyrir ykkur sem langar að lesa betur um þetta er hér góður linkur  http://www.breidbros.is/PDF_skjol/Breid_bros.pdf á blaðsíðu 16 og mynd E er sú týpa af skarði sem hann er með.

Við erum búin að prófa að skipta um mjólk hjá honum, hann var eins og ég sagði farinn að æla svoldið og svo verður hann alveg snælduvitlaus í 2-4 tíma stundum, en ég er ekki viss um að það sé ungbarnakveisa þar sem hann fær þessi "köst" ekki alltaf á sama tíma, oftast á kvöldin reyndar en kemur fyrir að það sé um hádegi eða á öðrum tímum. Hann bara grætur og grætur greyið og eina sem róar hann er að labba með hann með fæturnar í keng en það er alveg greinilegt að þetta er maginn í honum þar sem þetta kemur eins og í krömpum. 

Hann er nánast hættur að æla eftir að við skiptum um mjólk og við erum farin að gefa honum kamillute þegar hann fær þessi magaköst og það virðist slá á. 

En svona fyrir utan þessi magaköst er hann voðalega góður og bara drekkur og sefur þar á mill.


Fyrstu dagarnir

Jæja nú erum við komin heim og allt komið í ró.

Hann Jón Davíð sefur enþá vel og gengur vel að drekka. Hann fær smá loft stundum í mallann sinn sem pirrar hann doldið, en mamma og pabbi knúsa hann bara extra þá og þá róast hann niður :D

Ég prófaði að láta hann fá snuð og ég hugsa að hann hafi fundið sína fyrstu ást, hann tók dudduna bara strax og er hún alveg ómissandi þegar hann fær illt í mallann sinn.

Við erum að bíða eftir því að fá símtal frá lýtalækninum til að fá að vita hvenar fyrsta aðgerð verður gerð. En Rakel sem er upp á barnaspítala var búin að segja við okkur að þetta liti það vel út að líklegast yrði ekki gerð aðgerð fyrr en við 3-4 mánaða aldur. 

 


Fæðingardagurinn 28 janúar 2012

Jæja litli gaurinn sem lét bíða eftir sér kom eftir 41v og 1d eða á laugardaginn 28 jan.

Ég fór í belgjalosun föstudaginn 27 í hádeginu en fékk enga verki eftir það, var samt orðin vel hagstæð og komin með 4 í útvíkkun og svona. Svo á laugardaginn var ég með nokkuð af verkjum, fékk mér bara 2 paratabs og náði að sofna seinnipartinn á meðan Steini fór með börnin í sund.

Svo um leið og verkjatöflurnar hættu að virka þá fóru að koma verkir aftur og voru þeir aðeins harðari en samt ekkert rosalega slæmir, ég ætlaði bara að fá mér paratabs og leggjast í sófann en kallinn og mamma sem var hjá mér tóku það ekki í mál. Svo ég með trega hringi upp á fæðingagang og þær sögðu mér að þar sem þetta væri 3 barn þá mætti ég svo sem ráða því bara hvort ég kæmi. Þrjóskupúkarnir á heimilinu tóku það ekki í mál að ég færi ekki allavega í skoðun svo ég ákvað að fara til að þau myndi hætta þessa tuði.

komum til rvk og upp á deild um hálf 7 um kvöldið, var sett í monitor og ljósan spurði hvort það væri mikið vandamál að fara heim aftur ef ekkert væri að gerast við hlógum bara af því og sögðum að það væri lítið mál, það væri ekki eins langt til þorlákshafnar eins og fólk héldi. Svo fór hún að skoða mig og sagði að hún ætlaði bara að fara finna fæðingarstofu, ég væri ekki að fara heim þar sem ég væri komin með 8 í útvíkkun.

Klukkan 7 fórum við ss inn á fæðingarstofu, hringdum nokkur símtöl til að láta vita að við kæmum ekki heim þar sem hann væri bara að fara koma. Hálfátta fóru verkirnir að verða aðeins sterkari og styttra á milli. svona korter eða 10 mín í kom svo allt í einu bara hríðarstormur yfir mig og ég bara fraus á rúminu, eftir 2 hríðar þannig þá eiginlega skelltu Steini og ljósan mér á rúmið og toguðu mig úr buxunum hehe, 4 hríðum seinna kom þessi líka flotti strákur í heiminn eða 2 mín í átta.

Þetta var bara yndisleg fæðing, útvíkkunin var rosalega góð og litlir verkir með henni, rembingurinn var strembinn en góður og fljótur.

Hann Jón Davíð er með skarð í vörinni, tanngarðinum og 2 lítil göt í gómnum. Þetta lýtur samt mjög snyrtilega út og auðvitað er hann bara sætastur. Þetta virðist ekki ætla há honum mjög mikið við að drekka en það gengur betur að drekka úr spes pelanum hans en af brjósti. Hann er alveg ofboðslega vær og góður og bara sefur á milli þess sem hann drekkur.


Beðið eftir drengnum

Jæja maður vaknaði lítill í sér og aumur á laugardeginum 7 jan. Var svona aðeins farin að venjast þessu og áfallið farið að minnka. Ég var farin að komast í sátt við það að eignast barn sem væri ekki fullkomið, barn með lýti og jafnvel slæman fæðingargalla í góm.

En mig vantaði ekki að gráta meira, var búin að sjá að áfallið var mest af því að maður vissi ekkert hvað þetta þýddi, maður þekkir einhverja sem eru með ör eftir svona sem eru fullorðnir. En maður hafði aldrei hugsað út í það hvernig það væri að eignast svona barn. 

Ég var bara orðin sátt, eða eins sátt og hægt var. 

Næstu dagar fóru í það að lesa sér meira til, tala við félagsráðgjafa, geðlækni og hjúkrunarfólk.  Núna langaði manni bara að fá barnið í hendurnar, langaði að fá hann sem fyrst til að getað séð hversu mikið þetta væri og til að getað byrjað að hjálpa honum.

En já, maður komst fljótt yfir þetta "drama" að maður væri að fara eignast barn með skarð, þetta er bara verkefni sem maður tekst á við um leið og það kemur, og maður býr sig undir það versta en vonar það besta :D


6 Janúar

Í dag vorum við send í aukasónar komin 38 vikur. Litli þrjóskupúkinn okkar var alltaf að færa sig og vildi ekki vera kyrr í höfuðstöðu.

Hann var kominn í höfuðstöðu og ljósan ákvað að kíkja á hann og skoða betur fyrst við vorum þarna, allt leit vel út þangað til hún kom að andlitinu, ég sá strax að munnurinn var ekki í lagi og hún sagðist sjá skarð í vör. Hún skaust fram til að sækja sérfræðing og hún staðfesti að það er skarð. Hún áætlaði að það væri um hálfur cm. 

Ég lá bara þarna á bekknum og grét.

Okkur var fylgt upp á mæðravernd þarna í rvk og þar hittum við ljósmóðir sem heitir Eva Ásrún. Hún var bara yndisleg í alla staði og sagði og gerði alla réttu hlutina. Hún útskýrði betur fyrir okkur hvað það þíðir að vera með skarð í vör, og eins og hún sagði þá er svo margt fleira verra en þetta.

Ég sat samt og bara hágrét, bara réð ekki við mig. 

 Núna vorum við komin í áhættumeðgöngu í bænum.

Við komum heim seinnipartinn, Steini fór til foreldra sinna að sækja Dagnýju og segja þeim fréttirnar og ég fór beint heim þar sem mamma var með Jónas en hann var veikur. Ég brotnaði niður einu sinni enn þegar ég sagði þeim frá. 

Svo lagðist ég í tölvuna og fór að googla, fann www.breidbros.is og fleiri síður. Fór að lesa og því meira sem ég las því rólegri varð ég. Ég áttaði mig á því að þetta var ekkert svo slæmt, þetta eru allt hlutir sem hægt er að laga. Þetta er ekki lífshættulegt. 

 


Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband